26 Μαΐ 2014

Την επομένη



26/5/2014
Αφιερωμένο στους νικητές - στους οποίους υπερηφάνως και χωρις ίχνος ντροπής συμπεριλαμβάνω και την πάρτη μου:


"Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι."

Κ.Π.Καβάφης



Σε γενικές γραμμές; Πα μαλ! Βγήκε ο Καμινης, βγήκε ο Μπουταρης και υπάρχουν κάποιες βάσιμες ενδείξεις για έναν πόλο κοινωνίας πολιτών. Το Ποταμι δεν αρκεί προφανώς, η νεκρανασταση του πασοκ μας αφήνει το Βενιζέλο κι ενα κάρο αμοραλιστες και αλλους διεφθαρμένους μες τα πόδια μας να ακυρώνουν έν τη γενεσει της καθε ιδέα ενότητας στη βάση ελευθεριών, δικαιωμάτων και κοινωνίας. Δεν θα εκπλαγώ αν οι παςοκοι εξαπολύσουν καμια επίθεση αγάπης στο συριζα. 
Ο Σαμαρας εχει δει τον τοίχο να έρχεται αλλα οι εξουσίες που (δυστυχώς) εχει ο πρωθυπουργός στη Ελλάδα ειναι τέτοιες που δεν με αφήνουν να προβλέψω το τελος του.
Ο Τσιπρας (και οι γύρω του), εχει δει κι αυτός ορθομενο το δικό του τοίχο αλλά δεν εχει καμμιά άλλη στρατηγική πρόχειρη απ το να θέλει εκλογες, μπας και κρατήσει αυτο που ετοιμάζεται να σκορπίσει. Σου λεει άμα τσεπωσω την εντολή πολλοί θα κάνουν δεύτερες σκέψεις. Τοσο εντός οσο και εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Το ποτάμι πρεπει γρήγορα να αποκτήσει στρατηγική. Πολιτικές εχει, δε μασάω την καραμέλα περι έλλειψης προγράμματος. Ήθος εχει και έξωθεν καλη μαρτυρία. Ωραιους τύπους εχει. Κεφαλές εχει, εξαιρετικές. Αλλα τα έρμα θα ψοφήσουν χωρις σχέδιο. Και χωρις πέντε-έξη σαφείς αρχές. Πάντως ειναι μια κάποια βάση έν δυνάμει κοσμογονίας η ύπαρξη του. 
Σκέφτομαι οτι η εναλλακτική στην κατάρρευση που απειλεί (επι τέλους!) το "πολιτικό σύστημα" μας, ειναι πρόεδροι ομάδων, κάποιοι χαριςματικοι γκανγκστερς και άλλοι του σκοινιού και του παλουκιού με ρευστότητα στη διάθεση τους.

Και αυτοί που βγήκαν; Ε, δεν ειναι και πολυ ψηλό το επίπεδο κρίνοντας απο ΟΛΕΣ τις επιλογές. Και σε αυτο συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου πρώτο-πρώτο.

Θα μίλαγες με αυτούς που ψηφίζουν τους ναζί;  Εννοείται. Θα μιλαγα με οποιονδήποτε, για οτιδήποτε, οπουδήποτε. Εχω μιλήσει με εξ ίσου παπάρηδες, επικίνδυνους αντικοινωνικους τύπους που νομίζουν οτι ειναι αριστεροί, δεξιοί, δημοκράτες, σοσιαλιστές, γονείς, οικογενειάρχες ή απλοί φίλαθλοι. Δεν πρόκειται ποτε ομως να τους ξεπλύνω πηγαίνοντας πχ στην τηλεόραση ή τα ραδιόφωνα, να παριστάνω οτι ανήκουμε στον ιδιο πολιτισμό και δεν τρέχει κάστανο που ειναι αυτο που ειναι. 

Θα μίλαγες και με τα μέλη τους; Οχι, το θεωρώ άσκοπο εδω και σημερα. Ειναι δυο ειδών σε γενικές γραμμές: είτε ιδεολόγοι ναζί, είτε μισθωμένοι μπράβοι. Και αρκετοί ειναι κι απ τα δυο. Τι να πω;

Θέλεις να απαγορευτεί; Η ιδεολογία τους σε καμμιά περίπτωση. Ας πιστεύει ο καθένας οτι θέλει. Ακομα και στον Μεγάλο Ανθρωποφάγο Μουσακά. Θελω ομως να εφαρμοστούν οι νόμοι. Εχουμε ενα σωρό, κατα του φυλετικού μίσους, κατα της μισσαλοδοξιας, κατα της βίας. Και κατα της βίας. Της βίας. 
Αλλα, δυστυχώς, εχω μηδενική σχεδόν εμπιστοσύνη στην αστυνομία, εξάρτημα του βαθύτατου ελληνικού κράτους και διαβρωμένη ιδεολογικά από φιλοναζιστικές ιδέες. Εχω ελάχιστη προσδοκία οτι τη δουλειά θα την κανει η δικαιοσύνη, διότι εχει σ´ ενα βαθμό τα ιδια "θεματάκια" και διαβόητα αμφίβολη ανεξαρτησία οταν μπλέκονται πολλα λεφτά, μεγάλα συμφέροντα ή η πολιτικη. Ειμαστε ατελές κράτος.

Και τι θα κανουμε; Πολιτική να κανουμε. Πολιτική. Αυτο που λεμε πολιτικη βούληση προσηλωμένη στο Σύνταγμα ειναι η μόνη λυση.
Οχι πολιτικάντικες τακτικές που το πολυ-πολυ να προσδοκούν οτι το τέρας θα ξαναμπεί κάτω απ το χαλί όπως ξαφνικά βγήκε μια μερα στο φως ή που παίζουν με "στρατόπεδα" τύπου μνημόνιο/αντίμνημόνιο. Όποίος χορεύει με το διαβολο δεν θ αργήσει να καταλήξει να γλεντάει στην κόλαση.
Και όποιος δεν θέλει να εφαρμοστούν οι νόμοι, προφανώς, ανησυχεί μήπως στραφούν και εναντίον του. Ό.ε.δ.

Κι εσυ μεγάλε; Θα διευκολύνω οσο με παίρνει και παραπάνω τον Καμίνη. Ειναι ενωτικός, αξιοπρεπής, βαθιά δημοκράτης, άνθρωπος με αρχές, τσαγανό, χιούμορ και καλές προθέσεις. 
Και θα προσπαθήσω οτι μπορω. Η Αθήνα δεν εχει μονο προβλήματα, εχει και τεράστια δυναμική.
Και θα φροντίσω να διαδώσω το "μοντέλο Καμίνη" και στη υπόλοιπη πολιτικη.



ΥΓ
Επειδη σιχαίνομαι τα αποσπάσματα εκτός πλαισίου σας βάζω εδω ολόκληρο το ποίημα του Καβάφη


Μάρτιαι Eιδοί

Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή.
Και τες φιλοδοξίες σου να υπερνικήσεις
αν δεν μπορείς, με δισταγμό και προφυλάξεις
να τες ακολουθείς. Κι όσο εμπροστά προβαίνεις,
τόσο εξεταστική, προσεκτική να είσαι.

Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια·
έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σα βγεις στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Aρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις ν’ αναβάλεις
κάθε ομιλίαν ή δουλειά· μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη
κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Aρτεμιδώρου. 

(Να θυμίσω σε όσους ξεχνούν και ας με συγχωρούν οι υπόλοιποι. 
Ειδοί ηταν τα μισά των μηνών, τα γιορτάζανε στην αρχαία Ρώμη. Ή εν πασει περιπτώσει τα έπαιρναν υπόψη όπως εμείς λεμε καλη βδομάδα, καλο μήνα κλπ. Του Μαρτίου έμειναν κατι σαν αποφραδα μερα μια και ηταν η μερα της δολοφονιας του Ιουλίου Καίσαρα. Λέγεται οτι ένας σοφιστής, νομιζω έλλην, ονόματι Αρτεμίδωρος, που κατι ειχε πάρει το αυτί του για τη συνωμοσία, πλησίασε τον παραφουςκωμενο απο την αυτοπεποίθηση που συνοδεύει τη δόξα, Καίσαρα και του έδωσε ενα προειδοποιητικό ραβασάκι για το τι τον περιμένει. Αλλα αυτός δεν άδειασε να του ρίξει μια ματιά...) 
(Πολυ μετα τον Καβάφη, ο Τζορτζ Κλούνεϊ έκανε μια ωραιότατη ταινία με τον ιδιο τίτλο)

Δεν υπάρχουν σχόλια: